Park Guëll

Er zijn niet veel mensen die tegenwoordig nog weten wat de oorspronkelijke bedoelde functie van Barcelona’s trekpleister Park Güell was. Dit park is nu een toeristische attractie waar met name Antoni Gaudi’s met mozaïeken versierde bankjes worden gefotografeerd.

Het plein is momenteel gevuld met kleedjes vol toeristische prullaria en de banken zijn bezet door poserende toeristen. Aanvankelijk had Gaudi een heel andere functie op het oog voor dit plein. Het grote centrale plein was bedoeld als een marktplein en de slingerbankjes zouden kunnen dienen voor culturele en sociale evenementen die op het plein konden plaatsvinden.

Oorspronkelijk was het park namelijk bedoeld als een combinatie van een woon- en recreatiegebied. Het park is ook door een muur ontsloten, wat als doel had de bewoners te beschermen. De hoofdingang is geflankeerd door twee woningen die voor de bewakers waren bedoeld.

Voor het park waren oorspronkelijk zestig driehoekige percelen voorzien, waarvan er slechts twee werden verkocht, waaronder een aan Gaudi. In het park heeft Gaudi zich voor de vormgeving laten inspireren door de natuur. Zo suggereerde hij dat de zuilenconstructies op bomen lijken.

Omdat het park is gebouwd op een kaal rotsachtig gebied zorgde Gaudi voor irrigatie. Hij liet een waterreservoir van 12.000 liter aanleggen achter het beeld van de Python op de monumentale trap achter de hoofdingang. Deze Python is de bewaker van de ondergrondse wateren. Samen met een slangenkop vormt dit beeld een overloopventiel voor het waterbekken. De rode en gele strepen die achter de slangenkop zichtbaar zijn, verwijzen naar het Catalaanse wapen.

Casa Batlló

Dit soort combinaties van functionele zaken, decoratie en inhoudelijke verwijzingen zijn kenmerkend voor Gaudi’s werk en komen ook terug in zijn beroemde Casa Batlló.

Gelukkig is het parkdorp nooit gerealiseerd en is de toegang ook altijd open gebleven. Anders was het nu niet mogelijk om zo veel mensen te laten genieten van deze prachtige en bijzondere architectuur. Park Güell is namelijk een van de meest sprekende voorbeelden van de organische architectuur onder het Modernisme catalá, een stijl die onderdeel uitmaakt van de Art Nouveau.

Vera Weterings