De wereld om ons heen wordt steeds meer geleid door de grillen van de ‘verwende consument’. We leven in een informatie-hongerige maatschappij waarin het all-you-can-search-buffet ontbreekt. Een uitdaging dus voor de vele erfgoedinstellingen die hun tsunami aan bronnen nog niet helemaal hebben ontsloten.
De Lex Frisionum [1] ofwel de Wet der Friezen is een verzameling wetsartikelen afkomstig uit vroegmiddeleeuws Frisia, zoals het gebied tussen Zwin en Wezer gedurende de vroege middeleeuwen genoemd werd. De wet- en regelgeving weerspiegelt het oude Germaanse gewoonterecht zoals dat al sinds de Romeinse tijd en daarvoor gold in deze streken en werd waarschijnlijk aan het einde van de achtste eeuw opgetekend onder Karel de Grote. De wet is enkel overgeleverd in een gedrukte tekst uit 1557 van Joannis Basilius Herold, een boekdrukker uit Bazel. Waarschijnlijk heeft hij de nummers van de wetsartikelen aangebracht aangezien deze normaliter niet in dergelijke teksten voorkwamen.
De reis om de wereld in tachtig dagen is een bekende avonturenroman van Jules Verne. Menigeen is er van overtuigd dat hoofdpersoon Phileas Fogg met een luchtballon de aarde rond ging. Niet zo gek ook, want de luchtballon is tegenwoordig iconisch met het verhaal verbonden. Terwijl in het boek de luchtballon nauwelijks voorkomt, Fogg oppert slechts in een passage per ballon te reizen, maar verwerpt dit idee direct. Hij maakte met name gebruik van de trein, paard en wagen, schepen, een olifant en een ijszeiler. Voor een reis om de wereld heb je echter niet per se een veelvoud aan vervoermiddelen en tachtig dagen nodig, het is ook goed mogelijk in één dag en wel in Cannenberg te Maastricht. Daar bevindt zich namelijk de Jezuïetenberg.
English text below
Bij weinig mensen zal een belletje gaan rinkelen wanneer de Gododdin ter sprake komt. Toch is bijna iedereen tegenwoordig wel bekend met belangrijke thema’s uit dit vroegmiddeleeuwse heldendicht. Een belangrijke, zo niet de belangrijkste reden hiervan is de enorm gegroeide populariteit van het werk van de Engelse schrijver en hoogleraar Engelse taal- en letterkunde J.R.R. Tolkien. De verfilmingen van zijn In de Ban van de Ring-trilogie en meer recent De Hobbit zijn daarvan de belangrijkste oorzaak.
Op 18 december 1912 kwam een buitengewone ontdekking uit een grindgroeve in Zuid-Engeland aan het licht. De advocaat en archeoloog Charles Dawson (1864-1916) deelde de Geological Society in Londen mee dat hij botresten had gekocht. Dawson vond nog meer resten op de vindplaats en bracht deze naar de geologische afdeling van het British Museum. Samen met curator en paleontoloog Arthur Woodsward bestudeerde hij de fragmenten. In de kranten werd verkondigd dat hij prehistorische resten van ruim 1 miljoen jaar oud had gevonden. De vondst combineerde de schedel van een mens met de kaak van een aap. Omdat de ontdekking was gedaan in het dorp Piltdown kwam de vondst bekend te staan onder de naam Piltdown Man. Woodsward noemde het fossiel echter Eoanthropus Dawsoni: het belangrijkste tot nog toe ontdekte fossiel.
