Het Florence aan de Elbe

Uitzicht op Dresden met de Augustusbrücke, Johann Alexander Thiele
Uitzicht op Dresden met de Augustusbrücke, Johann Alexander Thiele

Het unieke gebouw van het Groninger Museum is een statement van de hedendaagse architectuur. Het gebouw nodigt uit tot het ontdekken van nieuwe kunstvormen. En dat doe je als bezoeker! Nooit had ik verwacht binnenin een barok paleis te treffen. Het museum heeft deels namelijk een metamorfose ondergaan en is omgevormd tot De Zwinger, het paleiscomplex uit Dresden. De wanden en banken zijn getransformeerd tot classicistische poorten, in de entree klinken zachte vogelgeluiden en het water van een geprojecteerde fontein. De metamorfose is te danken aan de tentoonstelling Het geheim van Dresden, waarin de bezoeker een prachtige kennismaking wordt geboden met prachtige kunstwerken uit de zestiende tot achttiende eeuw.

IMG_3909
Uitzicht op Verona en de rivier Adige vanaf de Ponte Nuovo, Bernardo Bellotto (Canaletto II)

De kunstwerken zijn afkomstig uit schilderijencollectie van de Gemäldegalerie Alte Meister in Dresden, een galerij gesitueerd naast De Zwinger – vandaar de prachtige barokke vormgeving. De collectie stamt af van de kunstcollectie die de keurvorsten van Saksen in de achttiende eeuw bijeen brachten. Keurvorst August de Sterke startte hiermee na zijn troonsbestijging in Polen. Hij wilde de welvarende status die Saksen had als Duitse staat onderstrepen middels ambitieuze bouwprojecten en een imponerende kunstverzameling. Die verzamelactiviteiten werden na zijn dood voortgezet dor zijn zoon August III. Zo waren aan het begin van de achttiende eeuw, onder August III, talrijke Italiaanse schilders, beeldhouwers, architecten, musici en wetenschappers in dienst van het hof in Dresden. Het is dan ook niet voor niets dat de culturele rijkdom van de keurvorsten, de stad Dresden de naam ‘het Florence aan de Elbe’ bezorgde.

De collectie uit Dresden bevat echter niet alleen werken van grote meesters, maar ook uit werken van kunstenaars die kopieën maakten van oude meesters. De kopieën werden niet zozeer nageschilderd om bestaande werken te dupliceren, maar met name om te dienen als inspiratiebron voor nieuwe composities. Kunstenaars namen dan bepaalde motieven over enfoto 2(1) leunden in het kleurgebruik en de schilderwijze sterk aan tegen het voorbeeld. Deze werkwijze is duidelijk te herkennen bij Johann Heinrich Roos: door zijn voorliefde voor het herdersleven in idyllische zuidelijke landschappen kreeg hij de bijnaam ‘Rafaël van de veeschilders’. Niet alleen Rafaël inspireerde kunstenaars, ook de Franse schilder Claude Lorrain beïnvloedde meerdere generaties schilders met zijn geïdealiseerde landschappen.

Karakterstudies, Pietro Antonio Graf Rotari
Karakterstudies, Pietro Antonio Graf Rotari

Door een verbouwing van de Gemäldegalerie Alte Meister in Dresden is een van de mooiste en beroemdste kunstverzamelingen uit Europa nu te zien in Groningen. De tentoonstelling toont de prachtige en gevarieerde werken uit deze collectie: van landschappen tot portretten en van religieuze werken tot de Italiaanse stadgezichten, de zogenaamde vedute. Daarbij sieren in Het geheim van Dresden onder andere meesterwerken van Tititaan, Velazquez, Rembrandt, Lorrain en Carracci. Voor de echte kunstliefhebber moet deze tentoonstelling dan ook bovenaan het to see-lijstje staan.

Vera Weterings

De tentoonstelling Het geheim van Dresden is tot en met 25 mei 2015 in het Groninger Museum te bezoeken.

One thought on “Het Florence aan de Elbe

  1. Pingback:

Comments are closed.