Waterloo

Overmorgen is het 205 jaar geleden dat de Slag van Waterloo plaatsvond. In 1815 stonden in het Belgische Waterloo de troepen van Napoleon Bonaparte, zelfverklaard keizer van Frankrijk, tegenover een coalitie van landen onder leiding van de hertog van Wellington. De strijd was doorslaggevend in het terugdringen van de territoriale ambities van het Napoleontische regime.

Volgens het Britse legermuseum is de Slag bij Waterloo een van de meest belangrijke gebeurtenissen uit de Europese geschiedenis.  Aan de ene kant streden de troepen van Napoleon Bonaparte, zelfverklaard keizer van Frankrijk, en aan de andere kant een coalitie van landen onder leiding van de hertog van Wellington. De strijd was doorslaggevend bij het terugdringen van de territoriale ambities van het Napoleontische regime.

De afgelopen eeuwen is er afwisselend meer en minder aandacht geweest voor het herdenken van de Slag bij Waterloo. Wie denkt dat de Nachtwacht het grootste schilderij is van het Rijksmuseum heeft het mis. De Nachtwacht is fors met afmetingen van 3,795 x 4,535 meter, maar het schilderij van de Slag bij Waterloo van Jan Willem Pieneman is groter. Met 5,67 x 8,23 meter is dit het grootste schilderij dat het Rijksmuseum in de collectie heeft. Nog indrukwekkender dan schilderijen over de slag waren de panorama’s die over Waterloo werden gemaakt. Zo’n Waterloopanorama was te vergelijken met het huidige Panorama Mesdag met een lengte van 120 meter en een hoogte van 14 meter. Zo was het panorama in Amsterdam maar liefst 110 meter lang en 12 meter hoog. Andere panorama’s bevonden zich in Engeland.

In Waterloo is sinds 1815 ook goed op toeristen ingespeeld. Zo bloeide de horeca op en werden er verschillende monumenten aangelegd. Bij de Nederlanders speelde begin juli 1815 al het idee voor een monument. De Belgische architect van het Koninklijk Paleis in Brussel, Charles van der Straeten (1771-1834) en Jean-Baptiste Vifguain 1789-1854), ingenieur te Doornik, kwamen met het idee een gigantische aarden heuvel in de vorm van een kegel op te richten, die zou worden bekroond door een leeuw. De Leeuwenheuvel, zoals het monument is gaan heten, is vanwege haar omvang een van de bekendste trekpleisters van Waterloo geworden. Enkele jaren nadat de Leeuwenheuvel in gebruik werd genomen brachten jaarlijks circa vier- tot vijfhonderd Britten een bezoek aan het slagveld en de heuvel.

Vera Weterings