In de zeventiende eeuw kende de cartografie in Nederland een grote bloei. Nederlandse cartografen domineerden de Europese markt bijna volkomen. Hoogtepunten uit deze periode zijn de atlassen van Blaeu en Mercator. Rond 1600 werd Amsterdam het wereldcentrum van de cartografie. Hier woonde en werkte cartograaf, uitgever en zakenman Joan Blaeu. De firma Blaeu produceerde in de 17e eeuw de omvangrijkste en fraaiste atlassen van de wereld. Maar ook voor de zeventiende eeuw zijn er atlassen gemaakt, deze waren met name gebaseerd op het klassieke werk van Ptolemeus. De Cosmographia (Geographia) van Claudius Ptolemaeus (ca. 90 - 168) wordt gezien als een belangrijke inspiratiebron voor de cartografen van de late middeleeuwen en de renaissance. Het is een van de grootst opgezette compilaties van de geografische kennis over de wereld ten tijde van het Romeinse Rijk. Vanaf 1475 verschenen meerdere edities van de tekst uitgebreid met Tabulae novae (moderne kaarten), waarvan twee door Gerardus Mercator (1512-1594).
Recensent: Vera Weterings
Met de komst van de grote ontdekkingsreizen in de zestiende eeuw raakte de cartografie in een stroomversnelling. Nieuwe gebieden en grenzen werden in atlassen in kaart gebracht. Grenzen bakenen gebieden af; van continenten tot landen en van gemeenten tot steden. We plaatsen tijdens onze Atlassen- themaweek extra boekrecensies over atlassen en cartografische werken.
Recensent: Vera Weterings