Wat weinig mensen weten is dat we tegenwoordig op Russische wijze eten in Europa. Zo is het in Europa namelijk gewoon om à la russe te dineren. Dit houdt in dat gerechten één voor één in gangen worden geserveerd. De tafel werd met het noodzakelijke tafelgoed van porselein, zilver en kristal gedekt en prachtig gedecoreerd met figuren en dessertvazen vol bloemen en vruchten. Deze wijze van opdienen kwam aan het einde van de achttiende eeuw in zwang.
Het unieke gebouw van het Groninger Museum is een statement van de hedendaagse architectuur. Het gebouw nodigt uit tot het ontdekken van nieuwe kunstvormen. En dat doe je als bezoeker! Nooit had ik verwacht binnenin een barok paleis te treffen. Het museum heeft deels namelijk een metamorfose ondergaan en is omgevormd tot De Zwinger, het paleiscomplex uit Dresden. De wanden en banken zijn getransformeerd tot classicistische poorten, in de entree klinken zachte vogelgeluiden en het water van een geprojecteerde fontein. De metamorfose is te danken aan de tentoonstelling Het geheim van Dresden, waarin de bezoeker een prachtige kennismaking wordt geboden met prachtige kunstwerken uit de zestiende tot achttiende eeuw.
Wie denkt dat de tentoonstelling Kazimir Malevich. De jaren van de figuratie in het Drents Museum achterhaald is omdat er vorig jaar al een tentoonstelling in het Stedelijk te zien was, heeft het mis. De tentoonstelling Kazimir Malevich en de Russische avant-garde (19 oktober 2013 – 2 februari 2014) in het Stedelijk Museum Amsterdam eindigde waar de tentoonstelling in het Drents Museum begint. In het Stedelijk werd als afsluiting van het Nederland-Rusland jaar 2013 een tentoonstelling georganiseerd als eerbetoon aan Malevich en de Russische avant-garde. In tegenstelling tot de tentoonstelling in Amsterdam waar met name de abstracte kunst van Malevich centraal stond, toont de tentoonstelling in Assen het latere en vrij onbekende, kleurrijke figuratieve werk.
Het vooroorlogse Rotterdam toont een schril contrast met het hedendaagse Rotterdam, een moderne stad met veel beton. Zaterdag 24 januari 2015 opende het Nederlands Fotomuseum de tentoonstelling Rotterdam in the Picture | 175 jaar fotografie in Rotterdam. Jules Deelder, nachtburgemeester van Rotterdam las toen een aantal gedichten over de stad voor, waarin dit beeld van Rotterdam als moderne stad goed naar voren kwam:
Met de opkomst van de socialistische beweging in Nederland aan het einde van de negentiende eeuw werd ook de roep iets te doen aan de mensonterende leefomstandigheden waarin de arbeidersklasse leefde steeds luider. In Amsterdam kenmerkte het wethouderssocialisme van de SDAP onder aanvoering van De Miranda en Wibaut (verkiezingsleus: Wie bouwt? Wibaut!) zich door een explosieve groei van fatsoenlijke woningen voor de arbeiders van de stad. Dit was nodig ook, want rond 1900 leefde zo’n zestig procent van de Amsterdamse bevolking in krotwoningen van gemiddeld zo’n vijftien vierkante meter, zonder sanitaire voorzieningen, stromend water of electriciteit, met een gemiddelde gezinsgrootte van zes à zeven personen.
